کمکهای اولیه در اسید و اسید پاشی

این روزها هرجا که محفلی باشد چه در رسانه ها و چه در جمع های خودمونی صحبتهایی از اسید و اسید پاشی و حواشی آن به گوش میرسد.

از فاجعه ای که مثل بمب در جهان بازتاب داشت! 

البته بمبی رسانه ای و باز هم در این میان بودند افرادی که به دنبال سودجویی و ایجاد شکاف و تفرقه در بین مردم بودند.از بدنام کردن اسلام  تا جنجالهای رسانه ای! القای فضای نا امنی در کشور!

اینجا تهران هست همه چیز امن و امان است.

اصفهان هم امن و امان است.

در این میان عده ای از مردم در فضای مجازی به دنبال آموزشی تخصصی در خصوص امداد و نجات از این آسیب هستند.

در واقع تنها نکته ای که در زمان برخورد اسید با پوست بدن خیلی مهم و قابل تاکید است فقط و فقط استفاده از آب با حجم زیاد و فشار مطلوب است.

---

---

در مواجهه با اسید و اسید پاشی چه کنیم؟

در صورت مواجهه با اسیدپاشی ابتدا از ایمنی خود مطمئن شوید و بعد به کمک قربانی بروید.

* پیش از هر کاری، سریعاً آمبولانس خبر کنید و تا زمان رسیدن آن به محل حادثه مراحل بعدی را بدقت دنبال کنید.
* هرچه سریع‌تر روی بخش‌هایی از بدن که اسید به آن ریخته، آب بریزید. اگر آب به دمای محیط رسیده و ولرم باشد بهتر است.

بلافاصله از دیگران کمک بخواهید.

ریختن مداوم آب (ولرم) بر روی نواحی سوخته مهمترین راه کمک است. این کار حداقل نیم ساعت ادامه دهید.

دقت کنید که ریختن آب بر روی صورت طوری نباشد که تنفس را مختل کند.

اگر مطمئن هستید که با اسید تماس پیدا نمی‌کنید سعی کنید لباس، جواهر و ساعت قربانی را در حالی که به آب ریختن ادامه می‌‌دهید خارج کنید.

لباس را بعد از خیس کردن در بیاورید و اگر لباس به بدن چسبیده از این کار منصرف شوید.

از استفاده از یخ، روغن، انواع کرم یا مواد دیگر پرهیز کند.

از پتو و حوله و دیگر پوشش های پرزدار استفاده نکنید. مناسبترین پوشش گاز استریل است.

به نواحی آسیب دیده دست نزنید و آن را دستکاری نکنید.

 

---

 

---

نظر اساتید امداد و نجات : ((این وبلاگ به نقل از خبرگزاری ها ادامه مطلب را نقل قول میکند))

"محمدرضا اعتصام " کارشناس آموزش جمعیت هلال احمر استان همدان گفت: هنگامی که روی بدن فردی اسید ریخته شد باید از درآوردن لباس های فرد خودداری کرد.

"محمدرضا اعتصام " در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)_منطقه همدان، اظهار کرد: تنها راه پاک کردن اسید و کمتر کردن شدت آن در ناحیه سوختگی، ریختن آب فراوان در ناحیه مورد نظر است.

وی افزود: آب فراوان در ناحیه ای که بر اثر مایع اسید دچار سوختگی شده تنها راهکار کم کردن شدت سوختگی است که حداقل باید به مدت 10 دقیقه با آب پرفشار شست و شو انجام شود.

اعتصام تصریح کرد: باید توجه داشته باشیم آب به صورت مستقیم روی ناحیه سوختگی ریخته شود و باید هرچه سریعتر آبی که با آن اسید شست و شو داده می شود از بدن فرد آسیب دیده خارج شود و به سایر ناحیه ها سرایت نکند.

وی ادامه داد: اگر صورت دچار سوختگی شده باشد باید آب به گونه ای روی صورت ریخته شود که به گردن فرد سرایت نکند.

این کارشناس خاطرنشان کرد: اگر ماده ای سمی به شکل پودر مانند بود باید ابتدا ماده توسط دستمال از بدن پاک شده سپس با آب شست و شو داده شود.

اعتصام تاکید کرد: برخی مردم تصور می کنند هنگامی که اسید روی بدن ریخته شود باید توسط ماده ای قلیایی شست و شو و خنثی شود درحالیکه این عمل موجب انجام واکنش شده و بسیار خطرناک است.

وی یادآور شد: هنگامی که بدن فردی با اسید دچار سوختگی شده نباید لباس او را در بیاوریم چرا که اسید لباسها نیز ممکن است به سایر نقاط بدن سرایت کند بنابراین بهترین راهکار ریختن آب بر روی لباس بوده و یا باید قسمتی از لباس که دچار سوختگی شده را قیچی کرد.

---

---

اسید چیست؟

اسیدها موادی ترش مزه اند خاصیت خورندگی دارند شناساگرها را تغییر رنگ می‌دهند و بازها را خنثی می‌کنند.

بازها موادی با مزهٔ گس-تلخ اند حالتی مانند صابون در تماس با دست دارند شناساگرها را تغییر رنگ می‌دهند و اسیدها را خنثی می‌کنند. همچنین اگر یک اسید و یک باز با هم واکنش بدهند تولید نمک و گاز هیدروژن می کنند.(نمک ها خود از یک فلز و یک نا فلز تشکیل شده اند.)

لی بیگ: اسیدها موادی اند که در ساختار خود هیدروژن یا هیدروژن هایی دارند که در واکنش با فلزها توسط یون‌های فلز جایگزین می‌شوند.

آرنیوس: اسیدها موادی هستند که ضمن حل شدن در آب یون +H(یون هیدروژن) آزاد می‌کنند. البته یون +H به صورت آزاد در آب وجود ندارد و به سرعت آبپوشی شده و تبدیل به یون هیدرونیوم (+H3O) می شود. بازها موادی هستند که ضمن حل شدن در آب یون -OH(یون هیدروکسید) آزاد می‌کنند.این تعریف فقط به موادی محدود می‌شود که در آب قابل حل باشند(یکی از اشکالات مدل اسیدی آرنیوس در همین است). حدود سال ۱۸۰۰، شیمی دانان فرانسوی از جمله آنتوان لاووازیه، تصور می‌کرد که تمام اسیدها دارای اکسیژن هستند. شیمی دانان انگلیسی از جمله سر همفری دیوی، معتقد بود که تمام اسیدها دارای هیدروژن هستند. شیمی دان سوئدی، سوانت آرنیوس، از این عقیده برای گسترش تعریف اسید استفاده نمود.

لوری-برونستد: اسید گونه‌ای است که در واکنش شیمیایی پروتون (یون+H)می دهد و باز گونه‌ای است که در واکنش شیمیایی پروتون (یون+H)می پذیرد. لوری و برونستد این تعریف را بیان کردند، که از آن بر خلاف تعریف آرنیوس می‌توان در محیط غیر آبی هم استفاده کرد.

لوییس: اسیدها موادی هستند که در واکنش‌های شیمیایی پیوند داتیو می پذیرند. بازها موادی هستند که در واکنش‌های شیمیایی پیوند داتیو می‌دهند.تعریف لوییس را با نظریه اوربیتال مولکولی هم می‌توان بیان کرد. به طور کلی، اسید می‌تواند یک جفت الکترون از بالاترین اوربیتال خالی در پایین اوربیتال خالی خود دریافت کند. این نظر را گیلبرت ن. لوییس مطرح کرد. با وجود این که این تعریف گسترده‌ترین تعریف است، تعریف لوری-برونستد کاربرد بیشتری دارد. با استفاده از این تعریف می‌توان میزان قدرت یک اسید را هم مشخص نمود. از این مفهوم درشیمی آلی هم استفاده می‌شود (مثلاً در کربوکسیلیک اسید).